حکایت گل و نسران(مقدمه)

حکایت منظوم لری نسران و گُل (۱)

 

 

شاعر : عزیز نادری

 

 

 

 

 

حکایت نسران و گل از جمله منحصر بفرد ترین داستان ها و افسانه های زیبا و منظوم لری است که جناب آقای عزیز نادری همانگونه که خود نیز در پایان منظومه ۳۰۷ بیتی اشان در کتاب «تش دل » یادآور شده اند برای هموطنان لر زبانشان شبها بیدارنشسته و نوشته اند تا بلکه در ادبیات این سرزمین به یادگار بماند و الحق و الانصاف که خواهد ماند.

عزیز زو بسته نشسه بیار نوشتش تا بمونه یادگار

حکایت پندآموز دربدری هفت ساله پسران زیبای پادشاهی که در خلاء از دست دادن مادرشان با توطئه و

 دسیسه نامادری جوانشان پادشاه را وادار به خلع ولیعهدی و اخراج و آواره نمودن فرزندان خود می

کند .داستان گرفتاری و جدائی دوبرادر در مواجهه با حوادث تلخ و شیرین و مردم خوب و بد روزگار

خمیرمایه عبرت آمیز حکایت منظوم لری پیش روست .جدائی انداختن هدفمند بین پدر و فرزندان ، خلع

ولیعهدی ، طمع پست و مال دنیا، صبر و توکل به ایزد منان و بالاخره رسیدن حق به حق دار در جای جای

اشعار منظومه آقای نادری از زبان  نامادری ، دیو ، دروازه دار قلعه ، باغبان و حمام دار ناجی نسران

خواندنی و بیاد ماندنی است.

 ( روح مادر بزرگوار استاد نادری (مرحومه والیه فولادوند) که سبب

ماندگاری این حکایت منظوم و پند آموز شده اند را با نثار  فاتحه و

صلوات شاد بفرمایید)

به علت طولانی بودن ابیات، ناچارا حکایت منظوم نسران و گل در چند بخش عرضه خواهد

شد، ضمن آنکه دوستانی که امکان و توان دسترسی به انتشارات شاپورخواست خرم آباد را داشته

باشند می توانند با تهیه کتاب ۱۸۰ صفحه ای« تش دل » علاوه بر متن کامل حکایت حاضر به گزیده ای از

مجموعه اشعار ارزشمند جناب آقای نادری نیز دسترسی یابند.

 

 

منبع لرسو(لرستان)

با تشکر از وبلاگ محترم http://loresoon.blogfa.com

 

حکایت گل و نسران3

 

نسران دِ دل گُت پنا بر خدا

 

ترسی ناشت چونکه دونِس اَر خدا

 

بِحا او ماهینِ میارَه وِ دَر

 

دورَه اَسیریشُ مِیایه وِ سر

 

وا سه تا ریغ رَت و نِشِس سرِ چا

 

هر دو می کِردِن دِ تَهِ دل دعا

 

دو ریغ اوّل سی شو بی ثمر بی

 

نسران و دُختِر دِلِش ُ پکر بی

 

ریغ سِؤِم تا دِ دَسِش دِر اوما

 

مِری اسیریش ُ وِ آخِر اوما

 

باغ امیدشُ نِشِس وِ ثمر

 

ماهی ئی که می حاسِن اوما وِ دَر

 

اومان دمِ در نِشِسِن هر دوتا

 

یی دَفَ دین که دیوِکَ ها میا

 

عربده ی کشی سی نسران و گُت

 

تو هم به ئی وِ قاتلِ جونِ خُت

 

بؤِرِم او زِوُنِت اَر اومام

 

بَلِرنِم آسِمونِت اَر اومام

 

نسران وِ دیو گُت اگر جونِتِ

 

ذرّه ای دوس داری بَوَن زوُنِتِ

 

یه شیشه عمرتَ چَشیاتِ واکو

 

جور و جفا بَسه بیا حیا کو

 

باید مِن و ئی دُختِرِنِ فوری

 

وِ جائی که مِنِ آوِردی بوری

 

هی که نیایمُ وِ زِمی جا و ِ جا

 

گِل مُحُوری ماهینِ مونی دِ چا

 

بعد سَمِسی کرد که حواست بُؤَه

 

رفتارِتو اگر وِ میلِم نؤَه

 

ماهینِ هی دِ آسِمو ول می کِم

 

سِجِلدِتِ یی دَفَ باطل می کِم

 

دیو دِ دِرو گُت وِ مین دو چَشِم

 

هر چی بوئیت نازِتُنِ می کشِم

 

هر چَن دِ ظاهر دِ وِنُ رضا بی

 

دِ باطِنِش دشمِنِ هر دو تا بی

 

تی خُش می گُت تا ماهینِ دن دَسِم

 

مِی رِمِشُ خدمَتِشُ می رَسِم

 

خیال می کَن رِها مُؤَن دِ چِنگِم

 

خَوَر نارَن که مِه چَنی زِرِنگِم

 

خلاصه هر دِکِ نیا سرِ شو

 

لیلَ بی وُ رَت ویرِ آسِمو

 

بعدِ گِری هر دِکِ آورد وِ هار

 

گُت ایسه نسران ماهینِ سیم بیار

 

چونکه مِه ها گِل بُحورِم شو اوما

 

زی با دیَه جونِ مِه وِ لُو اوما

 

نسران وِ دیو گُت که باید سی چِل گُم

 

بئسی دِما تا که یواشی آرُم

 

وختی تونِ دِ پا او بَردگِلَ دیم

 

ماهینِ می نیم وِ زِمین و می ریم

 

دیوِکَ رَت اوچه که نسران می حاس

 

نسران دِ دِق ماهینِ وا دَسِ راس

 

زَه دِ مینه بَردی و کِردِش وِ خاک

 

دیو جا وِ جا اوفتا زِمی بی هلاک

 

وختی دوتاشو لَشِ او دیوِ دی نه

 

هِناسه راحتی دِ ته دل کشی نه

 

نسران تا وِ دِرَختِکَ وَن نظر

 

گُت مِه دی یَه طاقتم اوما وِ سر

 

تو که نتونی تک و تنیا روئی؟

 

پس بُو بینِم می حا وِ کُو لا روئی

 

دخترکِ گُت که همه ی کَسونِم

 

فکرِ مِه نو چونکه مِه رَنِ دونِم

 

خدا بَگُشنَه مشکِلِ کارِتِ

 

پیا بَکی او گُلِ بی خارِتِ

 

ئی خنجرِ دِم بَسو یادگاری

 

وختی دئیش مِنِ وِ یاد بیاری

 

هر دوتا دَس وِ دامونِ خدا بین

 

بعدِ گِری دِ یک تِری سَوا بین

 

نسران وِ ذوقی کمی تُن کرد وِ پا

 

چی عاشقی سر وِ بیآوو نیا

 

وا شوق ذوقی دِ دُمِ گُل می گشت

 

چی پاپِریکی وِ دُمِ گُل می گشت

 

یی مِجو رَت تا که بی دَم ایواره

 

دی که دِ دیر قِری چراغ دیاره

 

وا یِنه که دِ حد وِ دَر خسته بی

 

وختی رَسِس دروازَنِ بسته دی

 

هنائی کرد و گُت که دروازه دار

 

واکو دَرِ که سیم نَمَنه قرار

 

داغ وِ دل و غریو و ناراحتِم

 

بُریمه رَه دارزینه شَکَتِم

 

حکایت گل و نسران4

• دروازه دا ر گُت که اجازه نارم
•  
•  
• کِلوم پشت ِ ئی درِ درآرِم
•  
• نِه ایس دِ ایچه وِری تقلائی کو
•  
• تا که زیه سی شُو فکر جائی کو
•  
• مَنِنه تو دِ پشت ِ در صِلا نی
•  
• هر که بَمونَ ایچه بی بلا نی
•  
• نسران دِ دل گُت مِه کجانه دارِم
•  
• دِ پشت در شونِ وِ سر می آرِم
•  
• می توزیه آخری دیوِ شوگار
•  
• دروازِنِ وا میکَه دروازه دار
•  
• دِ تولِم ار با گُلِ گیر بیآرِم
•  
• شو چَنییَ عُمری دَوُم می آرِم
•  
• نسرانِ کِز اورد وُ نِشِس پشت در
•  
• شَکَت وُ دل تنگ و غریو و پَکَر
•  
• ساعتی بعد اُژدها دِ در آُوما
•  
• چی شیری که بُرییَ زنجیر اُوما
•  
• یُرِشت ِ نسرانِ آورد جا وِ جا
•  
• نسران دِ دل گُت که پنا بر خدا
•  
• چی لقمه ی نسران بینوانِ
•  
• حَرد اما نسران گیه اُژدهانِ
•  
• واخنجرش یی سر مَشکَّ دِر کرد
•  
• اُژدهانِ بی جون و سِلپِ سِر کرد
•  
• خوشَم دِ بو مین دلِ او اُژدها
•  
• دِ هوش رَت و چی گُلی اُفتا دِ پا
•  
• دروازه دار وختی که ئی کارِ دی
•  
• اُفتا وِ ویرِش که شوئی گُل گُتی
•  
• هر کسی که بَکُشَ اُژدهانِ
•  
• رها بَکه مردِم بیگُنانِ
•  
• شالِ وزیرینِ دِ بال سَر دی
•  
• خوشِ دِ مردی و صفا وِ در دی
•  
• واترس و لرزی دَرِ شهرِ وا کرد
•  
• سی امتِحو یک دوسه گِل هِنا کرد
•  
• مردانِگینِ نیا وِ زیر پا
•  
• کِشی وِ خنجر و اُوما وانِها
•  
• بی معرِفت هَفَشتا ضربه ناجور
•  
• چو کَن تَپالِ سینَه نسران وِ زور
•  
• اوسِه وِ طوری کسی نُورَه بوئی
•  
• نسرانِ و پیچَن دِ مینِه پتوئی
•  
• وَنِش سر شُون و وا ترسِ تَموم
•  
• برد و و تَپَنِش دِرَ آو حموم
•  
• بعد که اُوما نِزیکِ میدونِ شهر
•  
• بی وِ تش و اُفتا دِ دامونِ شهر
•  
• می قارَن و می گُت که اُژدهانِ
•  
• ای قاصدِ نابودی و بلانِ
•  
• کسی دییَ نِمئینَه وا چَشِش
•  
• بیایت وِ در رؤیم وِ سیلِ لَشِش
•  
• مردِمِ شهر وختی بی یِن واخَوَر
•  
• واخوشحالی کُل دِ حونَه زن وِ در
•  
• هی دِ او شُو شهرِ چراغو کِردِن
•  
• پوسِ دُهلیانِ دِ شادی دِردِن
•  
• آ نگهبان خلاصه بی وِ وزیر
•  
• ئی بی خَوَر دِ رسم ئی چرخِ پیر
•  
• صو که حمومِنِ حموچی وا کرد
•  
• بعد گِری مُشترئی هِنا کرد
•  
• گُت که حمومچی مَ تونِ خوآو گِرِت
•  
• رَ آو کِپ کُل حمومِ آو گِرِت
•  
• خدا می حاس ناحقِ رسوا بَکَه
•  
• حمومچی رَت رَ آوِنِ وا بَکَه
•  
• دی چی سیائی تَپِس دِ رَ آو
•  
• کَشیش وِ در دی جوونی ها دِ خوآو
•  
• تمومِ هیکَلِش دِ خی پِلکِسَّ
•  
• جومَه وَرِش دِ گُلَ دِرِسَّ
•  
• دارَ وِ زور نیم نفسی می کَشه
•  
• وَ نَم وِ امیدِ کسی می کَشه
•  
• خلاصه نسرانِ نِه برد وِ حونَه
•  
• وِ زینَه گُت گناه دارَ جوونَه
•  
• بیا وا یک بُؤئم پرستارِ او
•  
• دَرمو بَکیم ئی لشِ بیمارِ او
•  
• مِه ها رؤِم داری دوا بیآرِم
•  
• تنیا ننیش هُمدَمِ روزگارِم
•  
• رَت و اُوما زخمیاشِ دوا کرد
•  
• محبیت وِ خاطر خدا کرد
•  
• تا نِزیکِ چِل رو یَه بی کارِشو
•  
• تا‌ آخری خدا بی وِ یارِشو
•  
• نسران دِ سر جو گِرِت و وِریسا
•  
• رَتی دِ فکر ، می گُت که مِه هام کجا
•  
• پیا و زن دَس پاچَه بین دِ شادی
•  
• وختی که دین مریضِشو شفا دی
•  
• هر دوتا بین وِ پاپریکِ نسران
•  
• اُومان نِشِسِنوِ نِزیکِ نسران
•  
• دِش پُرسی یِن که اهل کُم دیاره؟
•  
• قوم و خویشی مگر دِ ایچه داره؟
•  
• دشمنِ تو آهِ خوشی نِیینَه
•  
• فلک گُلِ شادیاشِ بِچینَه
•  
• بی معرفت وِ قصد کُشت زَتَه
•  
• فرض کو هنی خدا دوآرَه دَتَه
•  
• نسران اُوما وِ زُون و گُت غریوِم
•  
• ئی دُشمِه هم بی خودب بی نِصیوِم
•  
• مسافری خسته دِ روزگارم
•  
• اوّل خدا دؤِم شُمانِ دارم
•  
• وا یِنه که خیری دِ مِه نئی تَه
•  
• مدَّت ییَه جورِ مِنِه کَشی تَه
•  
• خدا عوض بییَه وِ هر دوتاتو
•  
• دراز بُؤَه ئی عمر با صفاتو
•  
• دلم پُره، حرفیا زیادی دارم
•  
• امّا باید رؤِم وِ مِنی برارِم
•  
• برارِ مِه هَف سالی هی گُم بی یَه
•  
• دِ داغ او عمر مِه بی طُم بی یَه
•  
• حموچی خَنِس که ئی حرفِ نُوئی
•  
• تو اولا باید حَمومی رُوئی
•  
• آوِ مِلوم سی زخمِ سینه ت خُؤَه
•  
• بی هَف سالِت هَف سال وُ یه شُو بُؤَه
•  
• صو که گُشَن چَش ، کول باری بَوَن
•  
• ئی اخمِتِ واکو وِ دنیا بَخَن
•  
• بَخَن که روشِه بُؤَه قلبِ تارِت
•  
• دیارَ وِم پِیا مؤَه بِرارِت
•  
• نسران وِ خَنَه گُت مینِه دو چَشِم
•  
• هرچی بُؤئت نازِ تونِ می کَشِم
•  
• شُما بئیت اَفاقَ ئی جونِ مِه
•  
• وَرنه می مُرد ئی دلِ نالونِ مِه
•  
• ایقَه خوئیت که حالِ دل خِرآو نی
•  
• اِمشو سرِ عمر گَنِم حِسآو نی
•  
• هر سه تا وا روحِ زِلالِ خوشو
•  
• یه شویی داشتن که خوشالِ خوشو

 

 

 

 

 

ادامه دارد

حکایت گل و نسران5

دَم دَمِ صو حمومچی تا هِنا کرد

نسرانِ دِ دامون خآو جِگا کرد

انِاشتایی حَردِن وُ رَتِن وِ در

هر دوتاشو وِ شونِ بادِ سحر

بویی دِ شادی پیچِسی دِ کیچَه

چی عطری که فصل بهار می پیچَه

بازِ خوشالی دِ کِرِ غُصَه بی

مِری که روزِ آخِرِ غُصه بی

حمومچی نسرانِ فِریسنا حموم

نسرانِ شاهزاده وا نازِ تموم

رَت دِ خزینه وُ دِراُما وِ در

رَتی دِ فکرِ ئی هَمَه شور وُ شر

دی که دِ در وزیر و چَن نگهبان

اُمان نِشِسِن وِ نِزیکِ نسران

وزیر وایی نظر که وَن شِناختِش

وزیرینِ چی عُمری دی که باختِش

گُت یَنِ بیریت دوزِ قهاریه

آیِمِ ولگردِ خطاکاریه

بوریت وُ بونیتِش دِ زندون شهر

که کم بَکَ وِ مال مردِم نظر

خلاصه نسران گُلِ بوسونِ گُل

رت وُ نِشِس وِ کُنجِ زندونِ گُل

شُو که اُما ، گُل خآوِ نسرانِ دی

دِ آسمونِ خآو ، هنی مانِ دی

نسران دی نِشِسَه کُنجِ زِندو

کور وُ کِز وُ ناراحت وُ پریشو

وا چَش پر اَسِر وریسا دِ خآو

دِلِش بیی وِ حالِ نسران کَوآو

گُت همه زندونیانِ ول بَکید

وِنونِ وِ حونَه خوشُ کِل بَکیت

چونکه تا زندونیی آزاد مُوَه

تیکیِ دلِ زندونیا شاد مُوَه

وزیر تِش خُش گُت یارو هم ول مُوَه

حُکمِ وزیریِ مِه باطِل مُوَه

دستوری دَ بی کِشکی جَوَه خویی

دُرِس بَکَن وا تخته سِفتِ نویی

نسرانِ وا او جَوَه بونَن دِ آو

که مَنِنِش نارَه چیی جُز عذآو

خلاصه آو نسرانِ بُرد مثلِ باد

وزیر نِشِس نِزیکِ گُل شادِ شاد

دُنیا میحاس دَم دییَ دِ امیدی

جَوَه کَه هیسا زیر شاخه بیدی

باغِوو جَوَه نِه دِ آو بُرد وِ در

قُلفِ درِشِ جاکِه کرد وا تَوَر

نسران وِریسا وُ نِشِس گُت سلام

باغِوو گُت رولَه علیکِ سلام

اهلِ کُجانی وُ کی وَنِت دِ آو

کییَ دِ دیدار تو مینَه عذآو

نسران جُواو دَ که مِنِ سی نِصیو

که مَنِمَ دی مُلکِ غُروت غَریو

دارم می گردم وِ مِنی بِرارم

هیچکَنِ دِ دُنیا بجز او نارِم

یی ناکَسی بیخودی وام دُشمِنَه

یَه چَن گِلَ ریشه مِنِ می زِنَه

باغِوو گُت که ایچِه باغِ شاءَ

که ماهی یی گِل وِ ایچِه میاءَ

از قِضا امرو بعدازظهر ها بیا

تو هم سی خُت بِیس ایچِ تا شا بیا

هر که غریوَه با هوادارِشَ

شامُو گُلَ خدا نگهدارِشَ

نسران فوری گُت گُتی شاتُ کییَ

گُت چِنی شائینِ کسی کی دییَ

اسمِش گُلَ هی مِثِ تو رنگین

خدا بَکَ درد وُ بلا نِئینَ

تا باغِوو دِ بارَ گُل دَم میزَه

مِری وِ زخم کُهنه مَلهَم میزَه

دَس و پا نسران تیکی اُفتا وِ جُو

تُن وریسا وا کمک باغِوو

.....

ادامه دارد

حکایت گل و نسران6

•  
• باغِ نِ جارو زَن وُ آو پاشیِن
•  
• یی دَف لشگرینِ دِ دیر دیِن
•  
• باغِوو گُت وِ خیریَت شاه اُوما
•  
• وِ آسمونِ دلِمُ ماه اُوما
•  
• زی با وِری عطر وُ گُلاو بیاریم
•  
• آتش و اِسفَن وُ شِرآو بیاریم
•  
• غَمین نَشی بَخَن که گُل ها میا
•  
• رَنِ وِ غَم بَوَن که گُل ها میا
•  
• نَسران نیا وا سرِ خوش کِلاوی
•  
• کِردی وِ تی خوش یِه حِساو کِتاوی
•  
• گُت که وزیر نَشناسَم اَر هم دیِم
•  
• بیتِرَ که هیچکَه نَفَهمَ کیِم
•  
• گُل اُوما و نِشِس سرِ تختِ خوش
•  
• پَکَر دِ خوآوِ دیشو وُ بختِ خوش
•  
• گُل چه گُلی ، راحتِ جونِ نسران
•  
• دَرمونِ هر دردِ گرونِ نسران
•  
• هم نفس وُ هَم آوِ نونِ نسران
•  
• ستاره یی سی آسمونِ نسران
•  
• گُل خَنِس وُ گُت که مِه خیلی ناجور
•  
• نونم سی چی میزِنَ ئی دِلِم شور
•  
• دِ وختی دیشو خواو نسرانِ دیم
•  
• اُفتامَ وِ ویر زِمونِ قدیم
•  
• حوصله نارِم مَتَلی سیم بُویت
•  
• دِبارَه خوآوی که سِحَر دیمَ بُویت
•  
• نسران وریسا که مَتَل سیش بُوَه
•  
• وَکیلی گُت یَنِ بَکیت دَر روَه
•  
• گُل گُت بیا بینِم چی ها سیم بویی
•  
• دیارَ وِت که بارِ غم وِلویی
•  
• نسران وِ گُل گُت که یی شَرطی دارِم
•  
• تا وَختی ئی کِلاوِ دِر نیارِم
•  
• هیچ کسی حق نارَه دِ ایچِه رُوَه
•  
• یا دِ مینِ حرفِ مِه حرفی بُوَه
•  
•  گُل وریسا ، گُت هَمَتو گوش بَکیت
•  
• ساعتی حرفیانِ فِراموش بَکید
•  
• نه کَس بیا نه کَس رُوَه تا گِری
•  
• بینِم چی ها سیمو بُوَه آخِری
•  
• نسران شروع کِرد وا صدا رسائی
•  
• گُت که یی روزگاری پادشاهی
•  
• که ثروت وُ لشگر بی شُمار داشت
•  
• دو کُر چی دو تیلِ تَرِ بِهار داشت
•  
• گَپَکَ نسران بی وُ کُشکَ گُل بی
•  
• زونِ فلک دِ خوشگِلیشُ کُل بی
•  
• زن بُوَشُ چِنی بی و چِنُ بی
•  
• باثِبانی دَر وِ دری وِنُ بی
•  
• بیاوون وُ کَموتَر وُ تک درخت
•  
• دوره اسیری وُ سیاهیِ بخت
•  
• اِشگَفت سرد وُ دلِ شیش مِغار
•  
• هُمدمیِ دیو وُ غمِ روزگار
•  
• حکایت سه ریغ وُ ماهی وُ چاه
•  
• رهاییِ زندونیا بی گناه
•  
• هی چِنُ یی شُر هَمَنِ سیش می گُت
•  
• هی دِ پِسا خُو وُ گَنِ سیش می گُت
•  
• رَسِس وِ اژدها وُ دروازه دار
•  
• بی صِفتی وزیرِ مردم آزار
•  
• سینه ی که دِ خنجری جفا دی
•  
• ناکسی که رَسِس وِ اوجِ شادی

....

 

ادامه دارد

حکایت گل و نسران(قسمت آخر)

• حمومچی بی درمونِ دردِ نسران
• گرمایی دَ وِ لاشه سردِ نسران
• خوش وُ زَنِش پا لَشِ بیمارِ او
• چِل روز وُ شُو بیِن پِرستارِ او
• تا آخری مَریضشُ شَفا دی
• حُونَه شُ پُر بی دِ صَفا وُ شادی
• فَقط پَریشو دِ حونه حمومچی
•  
• نسرانِ زُو بَسته تیکه ی خوشی دی
• صُو رَت حموم سَر وُ ری بَشورَ
• میحاس رُؤَ بِرارِشِ بَجورَ
• وِ حُکمِ ای وزیرِ نادونِ گُل
• دیشو هَم اُفتا سیکِ زِندونِ گُل
• گُل دیشو یی خواوِ پَریشونی دی
• نَسران دِ گوشه یِ زندونی دی
• تا وِریسا اُفتا سَرِ زونِ شا
• دستورِ آزادیِ زِندونیا
• وزیر که هَم دَردِ سَرینِ حِس کرد
• دستوری دَ اُو جَوَنِ دورِس کرد
• نوکَریا وزیرِ حونه خِراو
• نسرانِ واردِ جَوَ وَنِن دِ آو
• نسرانِ آو ،یَواش آورد باغِ گل
• میحاس خِلاصِش بَکَ دِ داغِ گل
• یَواشی دَس بُرد وُ کِلاوِ وِرداشت
•  
• مِری دِ طالَ گُل عَذاوِ وِرداشت
• گل ، نسرانِ شِناخت وُ مِثلِ لیوَ
• هَم میخَنِس هَم مِوی دِ گِریوَ
• میخَنِس وُ میگُت: بِرارِم اُما
• سِتینِ قلبِ بیقرارِم اُما
• تَمومِ مردِم مِثِ اُور بهار
• گِریوِسِن وِ حالِ ای دو بِرار
• بَعدِ گِری دِ مِلِ یَک سَوا بین
• هَر دو شو مِنَت بارِ ای خدا بین
• گل وِ هَمه گُت که خُوشالِم ،خوشال
• وَقتَ دِرارِم دِ خوشالی دو بال
• ایسه که مرغِ غم بییَ آواره
• وِرَز یَ که بُؤَ وِ دَم ایواره
•  
• هیمهَ زیادی هَمَتُ جَم بَکیت
• دِ پاتَشِش هِری وِ هَر غَم بَکیت
• وزیرِ نالایِقِنِ بیاریت
• هیکلِشِ وِ نازِ تَش وِراریت
• اگر میحایت خاطِرِم ِجَم بَکیت
• شَرِ وزیرِ زیتری کَم بَکیت
• مُطرِبیانِ هَمهَ دعوت بَکیت
• بُلبُلیا باغِ خِجالت بَکیت
• وِ چَنگِ تَش آخری او ناوزیر
• وِ جرمِ بی معرفتی بی اَسیر
• هَنی دِ سَر شهرِ چِراغو کِردِن
• پوسِ دُهُلیانِ دوارهَ دِردِن
• گل نِیا تاجِ سَرِ نَسران وُ گُت
• تو آخری رَسِسی وِ حَقِ خُت
• مِ هَم مُؤِم وزیرِ دَربارِ تو
• مونسِ روزگار وُ شوگارِ تو
• هَف سالَ که هَر دومو دِل زِوینیم
• باید که سیرِ دِل یَکِ بِینیم
• حَمومچی هَم دِ چِنگ غم رِها بی
• تا وَختی زِنَ بی رَفیقِ شا بی
• اَفسانَه نسران وُ گل اوما وِ سَر
• خدا دونَ چه شویای تا سَحر
• "عزیزِ" زوُ بسته نِشِسَ بیار
• نِوِشتِشَ تا بَمونَ یادِگار