حکایت گل و نسران5
دَم دَمِ صو حمومچی تا هِنا کرد
نسرانِ دِ دامون خآو جِگا کرد
انِاشتایی حَردِن وُ رَتِن وِ در
هر دوتاشو وِ شونِ بادِ سحر
بویی دِ شادی پیچِسی دِ کیچَه
چی عطری که فصل بهار می پیچَه
بازِ خوشالی دِ کِرِ غُصَه بی
مِری که روزِ آخِرِ غُصه بی
حمومچی نسرانِ فِریسنا حموم
نسرانِ شاهزاده وا نازِ تموم
رَت دِ خزینه وُ دِراُما وِ در
رَتی دِ فکرِ ئی هَمَه شور وُ شر
دی که دِ در وزیر و چَن نگهبان
اُمان نِشِسِن وِ نِزیکِ نسران
وزیر وایی نظر که وَن شِناختِش
وزیرینِ چی عُمری دی که باختِش
گُت یَنِ بیریت دوزِ قهاریه
آیِمِ ولگردِ خطاکاریه
بوریت وُ بونیتِش دِ زندون شهر
که کم بَکَ وِ مال مردِم نظر
خلاصه نسران گُلِ بوسونِ گُل
رت وُ نِشِس وِ کُنجِ زندونِ گُل
شُو که اُما ، گُل خآوِ نسرانِ دی
دِ آسمونِ خآو ، هنی مانِ دی
نسران دی نِشِسَه کُنجِ زِندو
کور وُ کِز وُ ناراحت وُ پریشو
وا چَش پر اَسِر وریسا دِ خآو
دِلِش بیی وِ حالِ نسران کَوآو
گُت همه زندونیانِ ول بَکید
وِنونِ وِ حونَه خوشُ کِل بَکیت
چونکه تا زندونیی آزاد مُوَه
تیکیِ دلِ زندونیا شاد مُوَه
وزیر تِش خُش گُت یارو هم ول مُوَه
حُکمِ وزیریِ مِه باطِل مُوَه
دستوری دَ بی کِشکی جَوَه خویی
دُرِس بَکَن وا تخته سِفتِ نویی
نسرانِ وا او جَوَه بونَن دِ آو
که مَنِنِش نارَه چیی جُز عذآو
خلاصه آو نسرانِ بُرد مثلِ باد
وزیر نِشِس نِزیکِ گُل شادِ شاد
دُنیا میحاس دَم دییَ دِ امیدی
جَوَه کَه هیسا زیر شاخه بیدی
باغِوو جَوَه نِه دِ آو بُرد وِ در
قُلفِ درِشِ جاکِه کرد وا تَوَر
نسران وِریسا وُ نِشِس گُت سلام
باغِوو گُت رولَه علیکِ سلام
اهلِ کُجانی وُ کی وَنِت دِ آو
کییَ دِ دیدار تو مینَه عذآو
نسران جُواو دَ که مِنِ سی نِصیو
که مَنِمَ دی مُلکِ غُروت غَریو
دارم می گردم وِ مِنی بِرارم
هیچکَنِ دِ دُنیا بجز او نارِم
یی ناکَسی بیخودی وام دُشمِنَه
یَه چَن گِلَ ریشه مِنِ می زِنَه
باغِوو گُت که ایچِه باغِ شاءَ
که ماهی یی گِل وِ ایچِه میاءَ
از قِضا امرو بعدازظهر ها بیا
تو هم سی خُت بِیس ایچِ تا شا بیا
هر که غریوَه با هوادارِشَ
شامُو گُلَ خدا نگهدارِشَ
نسران فوری گُت گُتی شاتُ کییَ
گُت چِنی شائینِ کسی کی دییَ
اسمِش گُلَ هی مِثِ تو رنگین
خدا بَکَ درد وُ بلا نِئینَ
تا باغِوو دِ بارَ گُل دَم میزَه
مِری وِ زخم کُهنه مَلهَم میزَه
دَس و پا نسران تیکی اُفتا وِ جُو
تُن وریسا وا کمک باغِوو
.....
ادامه دارد