غزل بروجردی..............

مَ دیَه خســـــــته اَ ایی دورُ زِمونم ، شی کُنِم؟
خیلی حــــــرفا دارِم وُ بستیه دونِم ، شی کَنِم؟
تـــــــو موئی تا مَنِ مــــــِوُنی چِشاتِ بَلی وِ هم
مَنـــــــــــی که دیَنِ تو بستَه وِ جونِم ، شی کَنِم؟
مَ مُگفتِم کــــــــــه تو وُر مَری اَ ایی بــــــــار غمام
ولی عشـــــــقِ تو شیَه بـــــار گرونِم ، شی کَنِم؟
مینِ هر جمـــــعی مِنیشِم مِثِ بُلبُل مِــــــــــمونِم
ولی هر جا که تو بای، لال مِشَه زونِم ،شی کُنِم؟
اَیَر ایـــــــی دوری تو طُیل بَکــــــــشَه تا اوسِ که
اجـــــــــل اَ راه بَرَسَ نییَ اَمـــــــونِم ، شی کُنِم؟
مـــــــرغ تازهَ پَرِ عشـــــــقِ تونِم ای گــــل وِ خدا
تـــــــــونی پُر تا پُر پَـــــهنا آسِمونِم ، شی کُنِم؟
اَ سَرِ قبرِ "عــــــــــزیز" وَختی که پـــــا بَلی بَری
مَ بَخام هِنـــــــات کنِم ، امـــــا نتونِم ، شی کُنِم؟
عــــــــزیز نادری...............تَــــــــشِ دل