غزل بروجردی..............

 

فدک زمستانی.............

 

مَ دیَه خســـــــته اَ ایی دورُ زِمونم ، شی کُنِم؟

 

خیلی حــــــرفا دارِم وُ بستیه دونِم ، شی کَنِم؟

 

تـــــــو موئی تا مَنِ مــــــِوُنی چِشاتِ بَلی وِ هم

 

مَنـــــــــــی که دیَنِ تو بستَه وِ جونِم ‌، شی کَنِم؟

 

مَ مُگفتِم کــــــــــه تو وُر مَری اَ ایی بــــــــار غمام

 

ولی عشـــــــقِ تو شیَه بـــــار گرونِم ، شی کَنِم؟

 

مینِ هر جمـــــعی مِنیشِم مِثِ بُلبُل مِــــــــــمونِم

 

ولی هر جا که تو بای، لال مِشَه زونِم ،‌شی کُنِم؟

 

اَیَر ایـــــــی دوری تو طُیل بَکــــــــشَه تا اوسِ که

 

اجـــــــــل اَ راه بَرَسَ نییَ اَمـــــــونِم ، شی کُنِم؟

 

مـــــــرغ تازهَ پَرِ عشـــــــقِ تونِم ای گــــل وِ خدا

 

تـــــــــونی پُر تا پُر پَـــــهنا آسِمونِم ، شی کُنِم؟

 

اَ سَرِ قبرِ "عــــــــــزیز" وَختی که پـــــا بَلی بَری

 

مَ بَخام هِنـــــــات کنِم ، امـــــا نتونِم ، شی کُنِم؟  

 

 

 

عــــــــزیز نادری...............تَــــــــشِ دل

 

لرسو


    شاهِ مُلکیا زِمی لُرِســــــونَ


    کوه وُ بِرگِش مِری گُلسونَ


    چشمه یاش پُر دِ آوِ شیرینن


    آسمـــــــونش وِ پاکییِ جونَ


    هـــمه جاش با صفا وُ رنگینَ


    مردمــــــــونش گُلَن خدا دونَ


    کوهِ گَرین چی کیچهَ عَطـــارو


    پُر دِ عَـــــــــــــطر چویر و ریحونَ


    وَختی دَسِ نســــیم پُر شونِم
    

    زِلـــــــــفِ بیدیاشِ میزنَ شونَ


    کَمَرَه سی دِ دَسِ بادِ بهــــــار


    جومه سوز قِشنگی میسونَ


    گُلیاش وا مُؤَن دِ سیصد رنگ


    بُلــــــــبُلش عاشق وُ غزلخونَ


    گَهَرش نِصمِ شُو چی عَکاسی


    عَکسِ مــــــاه وُ ستاره نِ مونَ


    پاچه کویا دِ خینِ گُـــــل سُرخَن


    آسِـــــــــــــمونِش ستارهَ بارونَ


    سَر سِراویا قِشنگ وُ جُوراجور


    تا بِـــــحایی فِت وُ فــــــِراوونَ


    سی نمونه یَکیــــــشو گردآوَ


    یَکی شَــــــهوا،یَکی گُلسونَ


    زَز وُ زارِم ، اَمیر وُ چَنـــــگایی


    کیآوَ وُ گُــــــــــلهو وُ کِیَهمونَ


    لرِســـــــو چی بهشت دنیاءَ


    قِلَمـــــــــِم ناتوونَ ، بی زونَ


    مردم لُــــــــر دِ اوجِ دَس تنگی


    سُفرهَ شو پُر دِ نو سی میهمونَ


    شاهدی ســـــــــی تمـــدنِ لُریا


    اَر روئی بینی غـــــــــــار کوگونَ


    طُمِ مــــــَردی میــــــــنِ پیایا لُر


    زَنِشو هَم چی شیـــــــرِ میدونَ


    لر ســـــــــوارَ ، تِفنگچییَ، فِرزَ


    هی وِ یِ گُلَــــــه دُشمِنِ مونَ


    بِرنویا لـــــــــــُر اگر بیان وِ صِدا


    کــــــــــوهِ وا کویی نَم میلرزونَ


    لر چی بَردَ ، چی آهنَ ، سِفتَ


    لُــــــــــــــــــر گُتِ یَ وِ زونَ آسونَ


    وَختِ جَــــــنگ عینِ بازِ پَــــــــر , واز



    وَختِ دوســــــــــــــی کَموترِ بونَ



    وَختی پِی میزِنی لَکَم وا لُر

  

    چی بِرار تَنی د یِ لونَ


    لُر وُ لَک نارَ لَک لُرَ, لُر, لَک


    تفرقه هر که بُونَ نایونَ


    جُز لُـــــــــــــــرِسو تَمومِ خاکِ زِمی


    وِ چَشِ لُر چــــــــــــــی کُنجِ زِندونَ


    دِ لُــــــــــــــرِسو گُتِم ولی هَر کس


    تا نیـــــــــــــــا بِینَ وا چَش ، چونَ؟


    سی عــــــــــزیز، اِفتخارییَ ، که لُرَ


    پا ایی حرفـــــش همیـــــشه میمونَ

 

دل پشنیم......

سَرا پا دَردِم وُ مُردِم سی یی یارِ وفاداری

که سَر بیارَ وِ بالینِم ، بَشینَ چی پِرستاری

سَرم چی مِغِلی پُر تَش که خاکسَر وَنؤَ داغَ

دلِ پِشنیم عَطَش دارَ سی یِ دَسمالِ نِمداری

خدایا مَر تو وا کُم گِل منِ ساختی که یی عمرَ

چی کیزهَ اِشکِسی هرگز وِ خُم نِیمَ خَریداری

اگر خُو سیل بَکی مِینی چی اَحوالِ منِ زارَ

دِ زیرِ تورِ صیادی تَقِلا کوکِ کوهساری

چه جایایی دِ دُمِ ای دلِ لیوهَ نَرتِم مِ

وِ طَمایی که ،روزی خوش بُؤَ وا دیِنِ یاری

نِئیمَ دِ همه عمرم بَشینَ چی "عزیز" عمری

نِیییَ داغِ سنگینی وِ کُنجی چی عَزاداری

 

عزیز نادری............................تش دل

 

مغلی: منقلی

 

پشنیم: پیشانیم

دلبر زود آشنا

من با خدای خود همین جا آشنایم

کعبه مگر در خواب بینی من بیایم

صد غنچه میـــخندید به باغ آرزویم

وقتی غبار از روی مغمومی زدایم

وقتی که  در اوج پریشانی به روی

در ماند ه ای با خنده در را میگشایم

میبندم این چشمان خود را تا ببینم

با چشم دل گلخنده بر روی خدایم

                           * یعنی به هر جایی خدا را میتوان یافت *

                           * آن دلـــــــــبر زود آشنا را میتوان یافت *

آری خــــــــــدای من به هر جا خانه دارد

در هر کــــــــــــجا، آن عالم آرا خانه دارد

گـــــــــــــاهی درون ناله های زار مجنون

گــــــــــــاهی به کنج قلب لیلا خانه دارد

گــــاهی شود شمع و به چاه یوسف افتد

گــــــــــاهی چو مه در آسمانها خانه دارد

گـــــــــــــاهی کنار بوته خاری در کویری

گــــــــــــاهی به روی موج دریا خانه دارد

 

                        * در هر کجای بحر و بر، هم هست و هم نیست*

                        * یعنی خــــــــدای من در این دور و حوالی ست*

او قلب پر مهر و صفا را می شناسد

از ابتــــــــــــدا تا انتها را می شناسد

باید چو لوح ساده شد در محـــــضر او

چون او ریا و بی ریا را می شنـــــاسد

باهر زبانی میتوان با او ســـــخن گفت

حتی زبان برگــــــــــها را می شناسد

میخندد او بر زاهد غافل ز ایمــــــــــان

وقتی که میگوید خـــــدا را می شناسد

                             *زیرا که مهـــــــــــــــری از خدا در دل ندارند*

                            *اینان که در ظاهر به عشقش دل می سپارند*

 

 

عزیز نادری..........خاکستر عشق

دوبیتی فارسی

سر مست به دیدار تو برمی گردم

 

با شوق به بازار تو برمی گردم

 

از جور تو کوچ کردم و میدانم

 

یک روز به اصرار تو برمی گردم

 

 

عزیز نادری..........خاکستر عشق

دو بیتی فارسی

در سینه ی تاریک ،دلِ زاری هست

 

یعنی که مریضِ بی پرستاری هست

 

گر گوش کنی به ناله اش ، میگوید

 

تا هست نفس ، اُمید دیداری هست

 

 

عزیز نادری..........خاکستر عشق

دو بیتی فارسی

تا فکر دو روز زندگی در سر بود

 

این دل چه اسیر عالم باور بود!

 

با هیزم عشق آتش افروختم و

 

دیده به اجاق عمر خاکستر بود

 

 

عزیز نادری..........خاکستر عشق

دو بیتی های فارسی

با دیده ی باز رفتنم را دیدی

 

فریاد نهفته ی مرا نشنیدی

 

از خنده ی آخرین تو پیدا بود

 

مفهوم فراق را نمی فهمیدی

 

 

عزیز نادری.........خاکستر عشق

دو بیتی های لری2

شُؤَ کِشماتِ کِشماتَ وفا کو

 

دِ حُونَه سَردِ دِل تَشی وِ پا کو

 

بِلیزِش کو مِثِ چارشَمَه سیری

 

وِ ای فَن چارَ هر درد وُ بِلا کو

 

 

عزیز نادری.........تش دل

 

دو بیتی های لری  1

مِ  او بایَه قُشِ ویرونَه گَردِم

 

دِ نالَه م بَشنویید حَکاتِ دَردِم

 

فقط شویا مینالِم چون میترسِم

 

که اَفتو یَخ بَکَ وا آهِ سردِم

 

 

عزیز نادری............تَشِ دل

دو بیتی های لری  

دِ مخمل آسِمونی سیت میسازِم

 

وا پینهَ سایهَ بونی سیت میسازِم

 

اگر ییِ شُو بویی میهمونِ قلبم

 

دِ سیکِش آشیونی سیت میسازِم

 

 

 

عزیز نادری..............تش دل

چول بازار

  • مِ بی تو چُولَ بازارِم ، تو بی مِ گرمَ بازارِت
  • می سازم وا کِساتی اَر، نَچِزنَم داغِ دیدارت
  • دِ دَس رَتَ قِرارِ دل ، سیا بی روزگارِ  دل
  • تو ای تَنیا بِهارِ دل، نِیینم زردَ گلزارت
  • چه پی بُردی وِ آسونی ، بِلا نِیری نَکه دُنی؟
  • دِ بازارِ خیالاتِم ، مُؤِم هر شُو خریدارِت
  • اگر مَرغی مُؤِم چَشمه ، اگر باغی مِ پَرچینم
  • اگر بادی مُؤِم اُوری، اگر دَشتی مُؤِم خارت
  • بُویی هَر چی مُؤِم باشد ،بُویی هَرجا مُؤِم زی با
  • مُویی شاهی مِ سَروازم، مُؤِیی خانی مِ پاکارِت
  • دِرازَ ای مَتَل اِمشو، بَجِمُ دَسی ای ساقی
  • "عزیزِ" مَسِ مَس تر کو،فِلَک بِفتَ دِ آوارِت
  • عزیز نادری ------------تش دل

  • مِ بی تو چولَ بازاِرم: بازار من بی تو بی رونق است
  • کِساتی:کسادی
  • نَچِزنَم:عذابم ندهد
  • آسونی :آسانی ،سهولت
  • نَکَ دُنی؟:نکند میدانی؟ نکند آگاهی؟
  • اَگر مَرغی:اگر مرغزاری
  • زی با:زود باش ،تعجیل کن
  • پاکار:نوکر، خدمت گزار
  • بَجِمُ:بجنبان     بَجِمُ دَسی ای ساقی:ای ساقی دستی بجنبان
  • فِلَک بِفتَ دِ آوارَت:فلک بر علیه تو اقدام نماید