نسران دِ دل گُت پنا بر خدا

 

ترسی ناشت چونکه دونِس اَر خدا

 

بِحا او ماهینِ میارَه وِ دَر

 

دورَه اَسیریشُ مِیایه وِ سر

 

وا سه تا ریغ رَت و نِشِس سرِ چا

 

هر دو می کِردِن دِ تَهِ دل دعا

 

دو ریغ اوّل سی شو بی ثمر بی

 

نسران و دُختِر دِلِش ُ پکر بی

 

ریغ سِؤِم تا دِ دَسِش دِر اوما

 

مِری اسیریش ُ وِ آخِر اوما

 

باغ امیدشُ نِشِس وِ ثمر

 

ماهی ئی که می حاسِن اوما وِ دَر

 

اومان دمِ در نِشِسِن هر دوتا

 

یی دَفَ دین که دیوِکَ ها میا

 

عربده ی کشی سی نسران و گُت

 

تو هم به ئی وِ قاتلِ جونِ خُت

 

بؤِرِم او زِوُنِت اَر اومام

 

بَلِرنِم آسِمونِت اَر اومام

 

نسران وِ دیو گُت اگر جونِتِ

 

ذرّه ای دوس داری بَوَن زوُنِتِ

 

یه شیشه عمرتَ چَشیاتِ واکو

 

جور و جفا بَسه بیا حیا کو

 

باید مِن و ئی دُختِرِنِ فوری

 

وِ جائی که مِنِ آوِردی بوری

 

هی که نیایمُ وِ زِمی جا و ِ جا

 

گِل مُحُوری ماهینِ مونی دِ چا

 

بعد سَمِسی کرد که حواست بُؤَه

 

رفتارِتو اگر وِ میلِم نؤَه

 

ماهینِ هی دِ آسِمو ول می کِم

 

سِجِلدِتِ یی دَفَ باطل می کِم

 

دیو دِ دِرو گُت وِ مین دو چَشِم

 

هر چی بوئیت نازِتُنِ می کشِم

 

هر چَن دِ ظاهر دِ وِنُ رضا بی

 

دِ باطِنِش دشمِنِ هر دو تا بی

 

تی خُش می گُت تا ماهینِ دن دَسِم

 

مِی رِمِشُ خدمَتِشُ می رَسِم

 

خیال می کَن رِها مُؤَن دِ چِنگِم

 

خَوَر نارَن که مِه چَنی زِرِنگِم

 

خلاصه هر دِکِ نیا سرِ شو

 

لیلَ بی وُ رَت ویرِ آسِمو

 

بعدِ گِری هر دِکِ آورد وِ هار

 

گُت ایسه نسران ماهینِ سیم بیار

 

چونکه مِه ها گِل بُحورِم شو اوما

 

زی با دیَه جونِ مِه وِ لُو اوما

 

نسران وِ دیو گُت که باید سی چِل گُم

 

بئسی دِما تا که یواشی آرُم

 

وختی تونِ دِ پا او بَردگِلَ دیم

 

ماهینِ می نیم وِ زِمین و می ریم

 

دیوِکَ رَت اوچه که نسران می حاس

 

نسران دِ دِق ماهینِ وا دَسِ راس

 

زَه دِ مینه بَردی و کِردِش وِ خاک

 

دیو جا وِ جا اوفتا زِمی بی هلاک

 

وختی دوتاشو لَشِ او دیوِ دی نه

 

هِناسه راحتی دِ ته دل کشی نه

 

نسران تا وِ دِرَختِکَ وَن نظر

 

گُت مِه دی یَه طاقتم اوما وِ سر

 

تو که نتونی تک و تنیا روئی؟

 

پس بُو بینِم می حا وِ کُو لا روئی

 

دخترکِ گُت که همه ی کَسونِم

 

فکرِ مِه نو چونکه مِه رَنِ دونِم

 

خدا بَگُشنَه مشکِلِ کارِتِ

 

پیا بَکی او گُلِ بی خارِتِ

 

ئی خنجرِ دِم بَسو یادگاری

 

وختی دئیش مِنِ وِ یاد بیاری

 

هر دوتا دَس وِ دامونِ خدا بین

 

بعدِ گِری دِ یک تِری سَوا بین

 

نسران وِ ذوقی کمی تُن کرد وِ پا

 

چی عاشقی سر وِ بیآوو نیا

 

وا شوق ذوقی دِ دُمِ گُل می گشت

 

چی پاپِریکی وِ دُمِ گُل می گشت

 

یی مِجو رَت تا که بی دَم ایواره

 

دی که دِ دیر قِری چراغ دیاره

 

وا یِنه که دِ حد وِ دَر خسته بی

 

وختی رَسِس دروازَنِ بسته دی

 

هنائی کرد و گُت که دروازه دار

 

واکو دَرِ که سیم نَمَنه قرار

 

داغ وِ دل و غریو و ناراحتِم

 

بُریمه رَه دارزینه شَکَتِم