دلبر زود آشنا
کعبه مگر در خواب بینی من بیایم
صد غنچه میـــخندید به باغ آرزویم
وقتی غبار از روی مغمومی زدایم
وقتی که در اوج پریشانی به روی
در ماند ه ای با خنده در را میگشایم
میبندم این چشمان خود را تا ببینم
با چشم دل گلخنده بر روی خدایم
* یعنی به هر جایی خدا را میتوان یافت *
* آن دلـــــــــبر زود آشنا را میتوان یافت *
آری خــــــــــدای من به هر جا خانه دارد
در هر کــــــــــــجا، آن عالم آرا خانه دارد
گـــــــــــــاهی درون ناله های زار مجنون
گــــــــــــاهی به کنج قلب لیلا خانه دارد
گــــاهی شود شمع و به چاه یوسف افتد
گــــــــــاهی چو مه در آسمانها خانه دارد
گـــــــــــــاهی کنار بوته خاری در کویری
گــــــــــــاهی به روی موج دریا خانه دارد
* در هر کجای بحر و بر، هم هست و هم نیست*
* یعنی خــــــــدای من در این دور و حوالی ست*
او قلب پر مهر و صفا را می شناسد
از ابتــــــــــــدا تا انتها را می شناسد
باید چو لوح ساده شد در محـــــضر او
چون او ریا و بی ریا را می شنـــــاسد
باهر زبانی میتوان با او ســـــخن گفت
حتی زبان برگــــــــــها را می شناسد
میخندد او بر زاهد غافل ز ایمــــــــــان
وقتی که میگوید خـــــدا را می شناسد
*زیرا که مهـــــــــــــــری از خدا در دل ندارند*
*اینان که در ظاهر به عشقش دل می سپارند*
عزیز نادری..........خاکستر عشق
