کوچه ی سر گشتگی

من بی گل رخسار تو آرام نگیرم

 

با آنکه خمارم ز کسی جام نگیرم

 

گامی نگذارم ز سر کوی تو جایی

 

جز با کرمت هیچ سر انجام نگیرم

 

گر بگذری از کوچه ی سر گشتگی من

 

دیگر خبر از تلخی ایام نگیرم

 

دل همچو کبوتر به سر بام تو بنشست

 

آرام دگر بر سر هر بام نگیرم

 

سخت است که در دام بمانم چو اسیری

 

رسوای دو عالم شوم و کام نگیرم

 

رفت اِرز دل من در پی دیدار تو وهیچ

 

ایراد بر این عاشق بدنام نگیرم

 

صد دام تنیدند و چو مرغان کهنسال

 

زیرک شدم و دانه ز هر دام نگیرم

 

محرابی اگر رسم کنم در نظر خویش

 

جز از خم ابروی تو الهام نگیرم

 

 

رفت عمر "عزیز " از کف و ترسم که پیامی

 

از جانبت ای ماه دلارام نگیرم

 

 

عزیز نادری ...خاکستر عشق

 

 

در عجبم که گور این مُرده ی بیقرار کو؟

خیمه زده زرده خزان ، سبزه قبا بهار کو؟

باد چه زوزه می کشد ، گرمی روزگار کو؟

 

می دوم  و نمی رسم هیچ به گرد زندگی

چشم به راه و خسته ام ، آخر انتظار کو؟

 

بوته ی تشنه ای در این خشک کویر وحشتم 

ابر محبتی بر این آبی کجمدار کو؟

 

مُرده ام  و قرار من رفته ز کف چو زنده ای 

در عجبم که گور این مُرده ی بیقرار کو؟

 

گردن من خمیده از جور زمانه چون عصا 

عاشق سرفرازیَم ، حلقه ی خوب دار کو؟

 

دیو پلید ،خیمه بر ملک دلاوران زده 

لَختِ گشاسبی* کجا ، رستم تکسوار کو ؟

 

ناله ثمر نمی دهد ، تا که رها شود وطن 

شانه به شانه صف به صف، لشگر بی شمار کو ؟

 

عزیز نادری

 

( تاریخ سُرایش شعر مرداد 57)

 

 

----------------------------------------

* لخت گشاسبی= منظور شمشیر گشاسب ، جد رستم است 

 نام شمشیر او لَخت بوده است

زِمین چاک چاکِم

بیا ساقی زِمین چاک چاکِم

وِ دینِم سی نِمی بارو هِلاکِم

تو میرآویی مِ چارَک دارِ ژاری

تو گلزاری مِ دشتِ شورهَ زارِم 

دو بیت از یک ساقی نامه لری

حِساو کِتاو

تَرسِم که حِساو کِتاوی دِ کار بُوءَ

یا روزِ عِتاو خِطاوی دِ کار بُوءَ

دُو دونیا هَم بُوءَ وِ پارتی بازی

گوش نِیرَن اَگَر جواوی دِ کار بُوءَ

بَردِ اَجَل

سُختمَ درمو نمیحا درد مِ

مُردَ دلِ شو کِزِ ولگردِ مِ

یخ چی تَشَ وَختی که بِینَه خوشِ

ساعتی وِ رونه لَشِ سردِ مِ

کَس چی مِ بیزارِ دی دُنیا نِوی

قِیسِ دِلِم عاشقِ لیلا نِوی

حُونَه خیالاتِمِ گُم کِردِمِ

توز چی مِ وِیلُونِ صَحرا نِوی

در وِ دَری گُور وُ گُمِم ها رُوءِم

چی دُمِ چِز تَلِ طُمِم ها رُوءِم

بِستِمَ بار کولهَ سی ناکجا

هُمسَفَرِ سایه خومِم ها روءِم

بَردِ اَجَل کِردَ پیا پا مِنِ

جور فِلَک شیوَنَ دُنیا مِنِ

اُورِ سیی سِلپِسَه دی آسِمو

پُوشَنَه آسارهِ یِ شُویا مِنِ

کَم بَکارِم بیخودی وُ خُت نیا

کُم نامُسَلمو بی که وِت گُت نیا ؟

یا بیا وا ای دلِ مِ تا بَکُ

یا بیا هیچ موقع تُونِ بُت نیا

بیل خُمِ آمُختَه غَریوی بَکِم

هُوکارَ وِ هَر سی نِصیوی بَکِم

ایقهَ دو رنگی دیمهَ دی عُمرِ گَن

وَخته که وا آیینهَ هَم قی بَکِم

بی تو چِطوری سِیلِ دوُنیا بَکِم

بالِ خیالِ وِ کُجا وا بَکِم

بَسکه نِشِسِم پَرِ مِ کورهَ بی

تا چَنی وا سیکِ قَفَس تا بَکم ؟

اِی هَمَه اُمیدِ مِ تا کِی چِنی

سایه مِ وا تیرِ جَفا میزِنی؟

دونِتِ می پاشی وِ جایی هَنی

دُومِتِ هَر جا کِه مِنِم می تِنی

تیلِ اُمیدیامِ دِ ریشهَ کَنی

شُونِمِ کِز کِردی وُ بی کِش مَنی

شوخِ نِمَک دارِ (عزیز) آخِری

اِسمتِ دِ دَفتَرِ دِل پاشَنی

حونَ دوسِ

یَ یِ عُمرهَ که وا بالِ خیالم

وِ تُرِ دل که میرَ بونه دوسِ

تموم کیچه یا دُنیا نِ گشتم

دِ بخت گن نجوستم حونَ دوسِ

دورونِ جِوونی

دورونِ جِوونی چی کِل زِل  بی وُ رَت

باقیش یَواش وُ بی ثمر کِل بی وُ رَت

هر عاقلی دِ آخِر عُمرِش مِیینهَ

دنیا دِ قَپِش چی بالِنِه ی وِل بی وُ رَت

تا چَرخِ فِلَک وِ کُومِ نامردونَ

تا چَرخِ فِلَک وِ کُومِ نامردونَ

اُفتائِه وِ لُورِ خِیر کِی آسونَ

دیمه یِ ذِغال فِروشی یه پَنجا ساله

چی زَنگی دی خُورموئَه سرگردونَ

رها مؤم

دِ رَمز وُ رازِِ ای دُنیا خَوَر نارَکسی ای دل

میپوسییَ قُلفِ ای زِندو اگر بختِم بَکَ یاری

رِها مُؤِم وُ پِر میرِم تا سَر سِرآو دیری

میشورِم دِ پَر وُ بالِم وِ ذوقی گَرتِ بیماری

عزیز نادری.....تش دل

بیا ساقی

بیــــــــا ساقی بِهار اُما بِهارَ

وِِِ کولِ هَر گُلی شو نِم سُوارَ

بِنفشهَ لوء جو وُ سُـــوزِلونی

مِنِِ وَنَ وِ ویرِ نو جِــــــــوونی

رباعی لری

وا چرخِ جفا پیشه هُمالی کردم

توزون وُ مرافه ای خیالی کردم

وختیِ که دیم هیچ دِ پیشم نِمیرَ

وا عربده ای عُقده مِ حالی کردم

 

 

 

عزیز نادری ......ثبت نشده

غزل بروجردی..............

 

 

مَ دیَه خســـــــته اَ ایی دورُ زِمونم ، شی کُنِم؟

 

خیلی حــــــرفا دارِم وُ بستیه دونِم ، شی کَنِم؟

 

تـــــــو موئی تا مَنِ مــــــِوُنی چِشاتِ بَلی وِ هم

 

مَنـــــــــــی که دیَنِ تو بستَه وِ جونِم ‌، شی کَنِم؟

 

مَ مُگفتِم کــــــــــه تو وُر مَری اَ ایی بــــــــار غمام

 

ولی عشـــــــقِ تو شیَه بـــــار گرونِم ، شی کَنِم؟

 

مینِ هر جمـــــعی مِنیشِم مِثِ بُلبُل مِــــــــــمونِم

 

ولی هر جا که تو بای، لال مِشَه زونِم ،‌شی کُنِم؟

 

اَیَر ایـــــــی دوری تو طُیل بَکــــــــشَه تا اوسِ که

 

اجـــــــــل اَ راه بَرَسَ نییَ اَمـــــــونِم ، شی کُنِم؟

 

مـــــــرغ تازهَ پَرِ عشـــــــقِ تونِم ای گــــل وِ خدا

 

تـــــــــونی پُر تا پُر پَـــــهنا آسِمونِم ، شی کُنِم؟

 

اَ سَرِ قبرِ "عــــــــــزیز" وَختی که پـــــا بَلی بَری

 

مَ بَخام هِنـــــــات کنِم ، امـــــا نتونِم ، شی کُنِم؟  

 

 

 

عــــــــزیز نادری...............تَــــــــشِ دل

 

حکایت مکر شیطان(قسمت 3)

• باید اکنون فکر گـــــــــــاو آهن کنم
• خود نمائی پیش اهــــــــریمن کنم
• صـــــــــاف گردانم ده ویـــــــرانه را
• تا خوش آید این دل دیــــــــــوانه را
• جُو بپاشم؛‌تا به زودی ســـــــر زند
• کز شگـــــــفتی اهرمن بر سر زند
• این چنیـــن کرد آخر کار آن پســــر
• روستا شد دشت سبزی سر به سر
• تا که روزی باز شیــــــــــطان  لعین
• کرده بود آن مرد و زن را همنشـــین
• دیـــــــد می آید جوانـــــــک از رهی
• گفت : گــــــــــر ببیند ز روی ابلهی
• می کند باری دگـــــــر غوغـــا به پا
• این دو تن را باز می ســـــــازد جدا
• پیش رفت و گفت شیطان: ای پسر
• لحظه ایی آرام بنشــــــــــین و نگر
• تــــــا ببینـــــی حاصل کــــــار مرا
• نقشـــــــه های روح مکـــــــار مرا
• نو جوان بر حرف او خندید و گــفت
• ای صــــــــداقت با روانت باد جفت
• گر به ســـــر داری هوای شیطنت
• بشــــــــنو از من ماجرای شیطنت
• پس هر آنــــچه کرده بود آن نوجوان
• گفت و شیطان سخت خندید آن زمان
• در میــــــان خنده می گفت : ای پسر
• ای ز رمز کار شیــــــــــــطان بی خبر
• حاصل اینــــــــکار موجودی چو توست
• پُر زیان و عاری ز ســــودی چو توست
• فتــــــنه های آدمــــــی کار من است
• آنکه بی فکر اســـــت دلدار من است
• ریشـــــه ی یاری بریــــدن کــــار من
• جـــــــــاهلان خیره ســـــــر ابزار من
• هر که را با مــــن ســــــرو کاری بُوَد
• در ضـــــمیرش مـــــــــردم آزاری بُوَد
• می کــــنم ویران بنــــــــای دوستی
•  
• طالـــــبم با جان فنای دوســـــــــتی
• مکرمن پنبه ست و پاکی آتش است
• هرکه دل پاک است دائم بی غش است
•  
• همــــــــچو پیری کآخر جانــــــش رسید
•  
• قصه ی مــــــــاهم به پایانش رســــــید
•  
• هـــــر چه عمری را دویــــدیم عــــاقبت
•  
• بر دو راهــــی ها رسیــــدیم عاقبــــت
•  
• ترســــم این راهی که از آن می رویم
• بیـــــــــخبر ؛ با مکر شیطان می رویم

 

 

 

 

( پایان ...............)

 

عزیز نادری..............خاکستر عشق

حکایت مکر شیطان( قسمت 2)

• رفــــت آن تـــازه جـــوان پر زفــــن
• ماند  شیطان در کمیــــن مرد و زن
• تا جدا شد او ز شیطان ، چون نسیم
•  رفت و کنج روستایی شـــــد مقیم
• چـــند روزی بعــــــد ؛ شد ملای ده
• تا کــــی آیــــــــد روز واویــــلای ده
• اعتمــــاد مــــردمان را جـــــلب کرد
• قوه ی افـــکارشان را ســـــلب کرد
• شهره شد بر راستگویی آن جـــوان
• محــــرم ســـر نهــــان ایـــــن و آن
• تا که روزی با جــــوانی پر غـــــرور
• گفت: ای چشــــمان بینــای تو کور
• لحظه ایی بر گفته ی من گوش دار
• جفــــــت نابابی گزیدی ، هوش دار
• تو چنــــــین مشغول کاری جانگداز
• همســـــــرت با دیگری سرگرم ناز
• دوش دیـــــدم با فــــــلانی در خفا
• در مـــــیان ســـبزه زاری با صــــفا
• هم دل و هم راز و هم آغــوش بود
• از شـــراب عشق او مدهــوش بود
• غیــــــرتی ، حالا که او بد کار شد
• تیغ کیـــن بر کش که وقت کار شد
• تازه دامـــاد ز گـــردون بی خــــــبر
• شـــد روان از چشــــم او خون جگر
• بی مـــحابا تیغ کــــین را برکـــشید
• رفت و در دم آن دو تن را ســــر برید
• این سوی ده بی گناهی غرق خون
• آن سویــــش تازه عروسی سرنگون
• ده که تا آن لـــحظه بــــــس آرام بود
• مرغـــــــک صلحش به روی بام بود
• با صـــــــفا و جایــــــگاه کار بـــــود
• بر دهان کــــــینه ها افــــــسار بود
• شد مکان جنگ و از شمشــیر کین
• لاله گون شد جا به جای آن زمین
• کفـــــتر آرامـــش از آنـــجا پــــرید
• سینـــــــه ها از تیغ نا امنی درید
• عاقــــــــبت از حیله ی بیگانه ای
• شــــــد تمام روســــتا ویرانه ای
• چند تن زان مـــــردمان داغـــــدار
• جان به در بــــردند از آن کــــارزار
• آه شان با ناله ها دمســـــاز شد
• هجرت غمگین شــــان آغاز شد
• نو جــــــوان آمد دوباره ســوی ده
• بوی خون می آمد از هــر کوی ده
• خنده ایی از عمق دل سرداد وگفت
• آتش جانم کنــــــــون لختی نهفت 

********************************************** 

 

(پایان قسمت دوم)

 

عزیز نادری............خاکستر عشق

حکایت مکر شیطان( قسمت 1)

•  
•  
• بشنــــــــــــــوید افسانه ای لــــبریز پند
•  
• نغز و شیوا ، خوب و شیرین ، همچو قند
•  
• چون نباشد خــــــــــــود ستایی کار من
•  
• قصه اش شیواست ، نه اشعـــــــار من
•  
• در قیاس مکر شیطــــــــــــــــــان لعین
•  
• با عجـــــــــــــــــــایب رهــروِ روی زمین
•  
• یعنی انســـــــان این دو پای حیله ساز
•  
• بیـــــــــش از این توصیف کی بینم نیاز
•  
• پس به نام ایـــــــــــــــــــزد دانای راز
•  
• باب این افســـــــــــــانه را سازیم باز
•  
•  
• **********************************************
•  
• روزگـــــــــــــاری نوجوانی خیره سر
•  
• در مسیر کوچه بـــــــــــاغی رهسپر
•  
• دید مردی را به خــــــــــــلوت با زنی
•  
• آن دو تن عــــــــــاری ز هر پیراهنی
•  
• خنده ای سر داد و خوش باشید،گفت
•  
• آنــــچه بزم آن دو را پاشیـــــــــد ،گفت
•  
• آن دو تن عیاش، زود آســـــــیمه سر
•  
• این به سوئی رفت و آن سوئـــی دگر
•  
• ناگهان شیطان ز کنجی شد عیــــــان
•  
• دل پریشــــــــــــــان از هیاهوی جوان
•  
• گغت : ای خـــــــــــــانه خراب بدنهاد
•  
• حـــــــــــــــــاصل رنج مرا دادی به باد
•  
• من مهیا کردم این فعل خـــــــــــلاف
•  
• تیغ عریان را تو بــــــــــردی در غلاف
•  
• نو جوان بر گفته اش خنــــدید ،سخت
•  
• گفت : ای شیطــــــانِ برگردیده بخت
•  
• گـــــــــــــر چه از تو ماجرا بشنیده ام
•  
• اینک اما ســـــــــــــاده لوحت دیده ام
•  
• بی خبر از حـــــــــــــالت شیطانی ام
•  
• فـــــــــــرصتی ده تا ز بی وجدانی ام
•  
• فتنه ای بر پا کنم در این دیـــــــــــــار
•  
• تا بماند تا قیــــــــــــــــــــــامت یادگار
•  
• گفت شیطان از تمسخر با جـــــــوان
•  
• ای به میــــــــــــــــــدانِ تفکر، ناتوان
•  
• فرصتت از خاکدان تا آســـــــــــــمان
•  
• لب ببند و اســـــــــــب آشوبی بران
•  
• مـــــــــن بر آنم تا به فکر این دو تن
•  
• رخنه ای پیدا کنم با مـــــــــکر و فن
•  
• تــــــــا که روزی فرصتی پیش آورم
•  
• این دو تن را پرده ی عفـــــــت دَرم
•  
• تو به هر سازی که میـــخواهی بزن
•  
• رو ، دگر کم لافِ آگاهـــــــــــی بزن
•  
•  
• ************************************************* 

( پایان قسمت اول)

عزیز نادری............خاکستر عشق

لرسو

    شاهِ مُلکیا زِمی لُرِســــــونَ

    کوه وُ بِرگِش مِری گُلسونَ

    چشمه یاش پُر دِ آوِ شیرینن

    آسمـــــــونش وِ پاکییِ جونَ

    هـــمه جاش با صفا وُ رنگینَ

    مردمــــــــونش گُلَن خدا دونَ

    کوهِ گَرین چی کیچهَ عَطـــارو

    پُر دِ عَـــــــــــــطر چویر و ریحونَ

    وَختی دَسِ نســــیم پُر شونِم
    

    زِلـــــــــفِ بیدیاشِ میزنَ شونَ

    کَمَرَه سی دِ دَسِ بادِ بهــــــار

    جومه سوز قِشنگی میسونَ

    گُلیاش وا مُؤَن دِ سیصد رنگ

    بُلــــــــبُلش عاشق وُ غزلخونَ

    گَهَرش نِصمِ شُو چی عَکاسی

    عَکسِ مــــــاه وُ ستاره نِ مونَ

    پاچه کویا دِ خینِ گُـــــل سُرخَن

    آسِـــــــــــــمونِش ستارهَ بارونَ

    سَر سِراویا قِشنگ وُ جُوراجور

    تا بِـــــحایی فِت وُ فــــــِراوونَ

    سی نمونه یَکیــــــشو گردآوَ

    یَکی شَــــــهوا،یَکی گُلسونَ

    زَز وُ زارِم ، اَمیر وُ چَنـــــگایی

    کیآوَ وُ گُــــــــــلهو وُ کِیَهمونَ

    لرِســـــــو چی بهشت دنیاءَ

    قِلَمـــــــــِم ناتوونَ ، بی زونَ

    مردم لُــــــــر دِ اوجِ دَس تنگی

    سُفرهَ شو پُر دِ نو سی میهمونَ

    شاهدی ســـــــــی تمـــدنِ لُریا

    اَر روئی بینی غـــــــــــار کوگونَ

    طُمِ مــــــَردی میــــــــنِ پیایا لُر

    زَنِشو هَم چی شیـــــــرِ میدونَ

    لر ســـــــــوارَ ، تِفنگچییَ، فِرزَ

    هی وِ یِ گُلَــــــه دُشمِنِ مونَ

    بِرنویا لـــــــــــُر اگر بیان وِ صِدا

    کــــــــــوهِ وا کویی نَم میلرزونَ

    لر چی بَردَ ، چی آهنَ ، سِفتَ

    لُــــــــــــــــــر گُتِ یَ وِ زونَ آسونَ

    وَختِ جَــــــنگ عینِ بازِ پَــــــــر , واز

    وَختِ دوســــــــــــــی کَموترِ بونَ

    وَختی پِی میزِنی لَکَم وا لُر

  

    چی بِرار تَنی د یِ لونَ

    لُر وُ لَک نارَ لَک لُرَ, لُر, لَک

    تفرقه هر که بُونَ نایونَ

    جُز لُـــــــــــــــرِسو تَمومِ خاکِ زِمی

    وِ چَشِ لُر چــــــــــــــی کُنجِ زِندونَ

    دِ لُــــــــــــــرِسو گُتِم ولی هَر کس

    تا نیـــــــــــــــا بِینَ وا چَش ، چونَ؟

    سی عــــــــــزیز، اِفتخارییَ ، که لُرَ

    پا ایی حرفـــــش همیـــــشه میمونَ

 

دل پشنیم......

سَرا پا دَردِم وُ مُردِم سی یی یارِ وفاداری

که سَر بیارَ وِ بالینِم ، بَشینَ چی پِرستاری

سَرم چی مِغِلی پُر تَش که خاکسَر وَنؤَ داغَ

دلِ پِشنیم عَطَش دارَ سی یِ دَسمالِ نِمداری

خدایا مَر تو وا کُم گِل منِ ساختی که یی عمرَ

چی کیزهَ اِشکِسی هرگز وِ خُم نِیمَ خَریداری

اگر خُو سیل بَکی مِینی چی اَحوالِ منِ زارَ

دِ زیرِ تورِ صیادی تَقِلا کوکِ کوهساری

چه جایایی دِ دُمِ ای دلِ لیوهَ نَرتِم مِ

وِ طَمایی که ،روزی خوش بُؤَ وا دیِنِ یاری

نِئیمَ دِ همه عمرم بَشینَ چی "عزیز" عمری

نِیییَ داغِ سنگینی وِ کُنجی چی عَزاداری

 

عزیز نادری............................تش دل

 

مغلی: منقلی

 

پشنیم: پیشانیم

دلبر زود آشنا

من با خدای خود همین جا آشنایم

کعبه مگر در خواب بینی من بیایم

صد غنچه میـــخندید به باغ آرزویم

وقتی غبار از روی مغمومی زدایم

وقتی که  در اوج پریشانی به روی

در ماند ه ای با خنده در را میگشایم

میبندم این چشمان خود را تا ببینم

با چشم دل گلخنده بر روی خدایم

                           * یعنی به هر جایی خدا را میتوان یافت *

                           * آن دلـــــــــبر زود آشنا را میتوان یافت *

آری خــــــــــدای من به هر جا خانه دارد

در هر کــــــــــــجا، آن عالم آرا خانه دارد

گـــــــــــــاهی درون ناله های زار مجنون

گــــــــــــاهی به کنج قلب لیلا خانه دارد

گــــاهی شود شمع و به چاه یوسف افتد

گــــــــــاهی چو مه در آسمانها خانه دارد

گـــــــــــــاهی کنار بوته خاری در کویری

گــــــــــــاهی به روی موج دریا خانه دارد

 

                        * در هر کجای بحر و بر، هم هست و هم نیست*

                        * یعنی خــــــــدای من در این دور و حوالی ست*

او قلب پر مهر و صفا را می شناسد

از ابتــــــــــــدا تا انتها را می شناسد

باید چو لوح ساده شد در محـــــضر او

چون او ریا و بی ریا را می شنـــــاسد

باهر زبانی میتوان با او ســـــخن گفت

حتی زبان برگــــــــــها را می شناسد

میخندد او بر زاهد غافل ز ایمــــــــــان

وقتی که میگوید خـــــدا را می شناسد

                             *زیرا که مهـــــــــــــــری از خدا در دل ندارند*

                            *اینان که در ظاهر به عشقش دل می سپارند*

 

 

عزیز نادری..........خاکستر عشق

دوبیتی فارسی

سر مست به دیدار تو برمی گردم

 

با شوق به بازار تو برمی گردم

 

از جور تو کوچ کردم و میدانم

 

یک روز به اصرار تو برمی گردم

 

 

عزیز نادری..........خاکستر عشق

دو بیتی فارسی

در سینه ی تاریک ،دلِ زاری هست

 

یعنی که مریضِ بی پرستاری هست

 

گر گوش کنی به ناله اش ، میگوید

 

تا هست نفس ، اُمید دیداری هست

 

 

عزیز نادری..........خاکستر عشق