گودال مرگ من چه مهیاست ، ای اجل


دستی بزن که آخر دنیاست ، ای اجل


راهی بده که مانده ام ازکاروان به جا


ردی ز پای قافله پیداست ، ای اجل


یاران چو لاله رخت سفر بر گرفته اند


با اینکه  کوچ لاله غم افزاست ، ای اجل


صد دشنه  ی فراق در این عمر خورده ایم


صد زخم کهنه بر جگر ماست ، ای اجل


وقتی گرفته وسعت دل را غمی گران


مردن در این مجال چه زیباست ، ای اجل


دیگر در آسمان خبر از مهر و ماه نیست


دنیا به چشم من شب یلداست ، ای اجل


اینجا " عزیز" همچو غریبی نشسته است


تنها علاج ، رفتن از اینجاست ، ای اجل

 

 

عزیز نادری......خاکستر عشق