نمیــــــــــــدانم چرا در قید یارم ؟

 

که هر ساعت نهد باری به بارم!!

 

به چشـــم او نمی ارزم به کاهی

 

ولی در پای او جان میســــــــپارم

 

اگر یک شب بیاید از  سر شوق

 

به شاباشش قبای جــــان در آرم

 

هـــــــــــــزاران بزم می آراید ومن

 

همان تنهــــــــاترین مشتاق زارم

 

سبک تر ، ای عـــــروس ایل رویا

 

که بنشینم بر اسب راهـــــــــوارم

 

درختی تشنه را مانم که هـــــــرگز

 

نشُسته لطف بــــــــــــــاران بهارم

 

اگر نقاش گردون عکس مــــــن را

 

کِشد، معنــــــــــــایِ زردِ انتظارم 

 

شبی با گریه چشمم گفت:تاکی

 

چو ابری بر کویر ســـــــینه بارم؟

 

بگفتم: تا درخشــــــــد صورت یار

 

و من هم خصلت پروانه  دارم

 

 

عزیز نادری..........خاکستر عشق

 

دیماه۷۵